metaalkarakter

Atomen proberen naar een stabielere elektronenbetting te evolueren door een of meer elektronen op te nemen of af te geven. Hierin onderscheiden we metalen en niet-metalen. Een parameter voor het metaal-karakter is de elektronegativiteit = maat voor de neiging van een atoom dat een chemische binding aangaat met een buuratoom om de gezamenlijke elektronenwolk naar zich toe te trekken.
Image

metalen en niet-metalen

metalenniet-metalen
- neiging tot afstaan van elektronen - neiging tot opnemen van elektronen
- vorming van positieve ionen- vorming van negatieve ionen
- elektropositief karakter - elektronegatief karakter
- lage EN-waarde- hoge EN-waarde
De vorming van ionen verloopt gemakkelijker naarmate de te bereiken elektronenconfiguratie stabieler is en de verandering van het aantal elektronen kleiner. Zo moeten
  • de atomen helemaal links in het PSE maar weinig elektronen afgeven voor een octetconfiguratie
  • de atomen helemaal rechts in het PSE maar weinig elektronen opgeven voor een octetconfiguratie

Elektronegativiteit

Elektronegativiteit
  • De elementen linksonder in het PSE hebben het sterkste metaalkarakter (de laagste EN-waarde)
  • De elementen rechtsboven in het PSE hebben het zwakste metaalkarakter (de hoogste EN-waarde)