muqarnas in Oezbekistan

Muqarnas constructies binnen een rechthoekig of driehoekig kader met een set van elementen die laag per laag opgestapeld vorm. In Oezbekistan vind je deze manier om muqarnas op te bouwen vind terug in Mizdakhan (14e eeuw).
grondplan muqarna in [url=https://www.geogebra.org/m/u3d8sx2h#material/muzg4etf]Mizdakhan[/url] (14e eeuw) opgebouwd uit vierkanten, ruiten en driehoeken met een beperkte set van elementen, laag per laag geschikt
tekening: Shiro Takahashi
grondplan muqarna in Mizdakhan (14e eeuw) opgebouwd uit vierkanten, ruiten en driehoeken met een beperkte set van elementen, laag per laag geschikt tekening: Shiro Takahashi
Maar dit is slechts één type van muqarnas. In Oezbekistan merk je duidelijk een evolutie. In de vroeg 15e eeuwse muqarnas in Samarkand (b.v het Gur Emir mausoleum) worden cellen gebruikt die niet tot de vaste traditionele set behoren. Ze worden zo per laag geschikt dat stervormen gecreëerd worden die de monotonie van de lagen doorbreken.
grondplan muqarna in [url=https://www.geogebra.org/m/u3d8sx2h#material/ub37prgd]Samarkand- Gur Emir mausoleum[/url] (begin 15e eeuw) 
tekening: Shiro Takahashi
grondplan muqarna in Samarkand- Gur Emir mausoleum (begin 15e eeuw) tekening: Shiro Takahashi
Deze sterren gaan centraal staan in de verdere evolutie van muqarnas. De klemtoon ligt niet meer op het vormen van lagen met vaste types van cellen. De lagen worden nu gevormd door concentrische kringen met sterren. Men spreekt hierbij van het polaire systeem van muqarnas, ook van stalachtieten. Dit type muqarnas overheerst in de 17e en 18e eeuwse monumenten in Bukhara. Op de foto van het onderaanzicht van een dergelijke muqarna herken je duidelijk de kringen. De punten van de sterren op verschillende lagen worden onderling verbonden en vormen de schuine vlakjes van de muqarna. De tekening is van Shiro Takahashi, die een mooie inventaris plaatste op zijn website .
tekening: Shiro Takahashi
tekening: Shiro Takahashi